- تذکر دیوان محاسبات به مراکز ارائه دهنده خدمات پزشکی برای عقد قرارداد با بیمههای درمانی پایه
- آخرین وضعیت پشه آئدس در کشور / ۱۷۸ مبتلای تب دنگی تا هفته اول شهریور
- ماموریت ویژه ظفرقندی در وزارت بهداشت/ عبور از سیاه چاله جمعیتی
- فقط ۱۰ دقیقه تمرکز، افسردگی را ۱۹ درصد کاهش میدهد
- ارتباط اِندومتریوز با خطرات بالای مشکلات قلبی زنان
- افسردگی عامل شروع به مصرف سیگار الکترونیکی در نوجوانان
- «گره عضلانی» چیست و چگونه از شر آن خلاص شویم؟
- هوای سرد خطر حمله قلبی را افزایش می دهد
- آسیب شناسی دیجیتال؛ انقلاب در پزشکی مدرن
- انتصاب معاونان وزارت بهداشت/ چالش زا ترین انتخاب ظفرقندی
- شیوع «آبله میمونی» در آفریقا میتواند ظرف ۶ ماه پایان یابد
- توسعه بانک اطلاعاتی HLA در دستور کار سازمان انتقال خون/ درخواست تامین اعتبار از برنامه و بودجه
- حذف گلوگاههای فساد از زنجیره دارو/ حل مشکل قیمتگذاری دارو
- هفته دولت و وظایف دولت در حوزه سرطان
به گزارش سرطان نیوز، یک مطالعه جدید نشان میدهد که افراد فعال از لحاظ بدنی در مقایسه با افراد بیتحرک، تحمل درد بیشتری دارند. بر اساس گزارشی که منتشر شد، افرادی که سطح فعالیت بالاتری داشتند، تحمل درد بالاتری نیز داشتند.
«آندرس آرنس»، نویسنده مطالعه و دانشجوی دکترا در بیمارستان دانشگاهی نروژ، میگوید: «تحرک داشتن در طول زمان میتواند برای تحمل درد مفید باشد. هر کاری که میتوانید انجام دهید. مهمترین چیز این است که فعالیتی انجام دهید.»
برای این مطالعه، محققان دادههای بیش از ۱۰۰۰۰ بزرگسال را که در یک نظرسنجی بزرگ که به طور دورهای در نروژ انجام میشد، تجزیه و تحلیل کردند.
محققان با استفاده از دادههای دو دور مطالعه- ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۸ و ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶- سطوح فعالیت بدنی گزارششده خود شرکتکنندگان و میزان تحمل درد آنها را بررسی کردند. تحمل درد با فرو بردن دست در آب سرد آزمایش شد.
آنهایی که در هر دور مطالعه فعالیت بدنی داشتند، تحمل درد بیشتری نسبت به کسانی که در هر دو دور، سبک زندگی بی تحرک گزارش کردند، داشتند.
همچنین، شرکتکنندگانی که سطح فعالیت کل بالاتری داشتند، تحمل درد بالاتری داشتند. یافتهها نشان داد افرادی که در دور دوم فعالیت بیشتری نسبت به دور اول داشتند، سطح کلی بالاتری از تحمل درد داشتند.
یافتهها نشان میدهد که فعال ماندن، تحرک داشتن یا افزایش فعالیت با تحمل درد بالاتر مرتبط است.
نویسندگان مطالعه پیشنهاد کردند که افزایش فعالیت بدنی میتواند یک راهکار بالقوه برای کاهش یا از بین بردن درد مزمن باشد.
آنها خاطرنشان کردند که تحقیقات آینده میتواند به تأیید اینکه آیا واقعاً یک رابطه علت و معلولی بین فعالیت و درد وجود دارد یا خیر کمک کند.